Południowo-Mazowiecki Bank Spółdzielczy w Jedlińsku jest jednym z najstarszych banków w regionie radomskim. 6 września 2011 roku obchodził stulecie działalności. Jego założycielami byli właściciele okolicznych majątków ziemskich, proboszcz parafii w Jedlińsku, rzemieślnicy i rolnicy. Bank przechodził różne koleje losu, zmieniały się siedziby władze i jego nazwy. Ale cały czas, nawet wśród zawieruch wojennych pierwszej i drugiej wojny światowej nie zaprzestawał działalności.
Szybki rozwój w pierwszym okresie funkcjonowania, został zahamowany w wyniku wybuchu I wojny światowej. Po jej zakończeniu i odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Towarzystwo Oszczędnościowo - Pożyczkowe w Jedlińsku - taką wówczas bank nosił nazwę, ze względu na brak nowych uwarunkowań prawnych, kontynuowało pracę w oparciu o statut uchwalony w czasach carskich.
Istotne zmiany w uregulowaniach prawnych nastąpiły w 1920 roku. Sejm uchwalił Ustawę o spółdzielniach, która regulowała działalność wszystkich organizacji spółdzielczych w Polsce, w tym również zadania spółdzielni kredytowych. Ich główną rolą miało być dostarczanie członkom tanich pożyczek na dogodnych warunkach oraz prowadzenie działalności oświatowo-wychowawczej.
Towarzystwo Oszczędnościowo-Pożyczkowe w Jedlińsku dostosowało swój statut do prawodawstwa polskiego w 1922 roku. Dokonano wówczas zmiany nazwy na Kasa Stefczyka Spółdzielnia z odpowiedzialnością nieograniczoną w Jedlińsku. Statut został zarejestrowany w Sądzie Okręgowym w Radomiu 10 maja 1922 roku pod numerem 44.
Podobnie jak przed wojną Kasa była członkiem Centralnej Kasy Spółdzielni Rolniczych w Warszawie, która była jej centralą finansową.
Skala prowadzonej przez kasę działalności była uzależniona od sytuacji gospodarczej. Inflacja w latach 1921 -1924 spowodowała znaczne problemy . Stracono praktycznie cały majątek zgromadzony od początku istnienia. Uchroniono się jednak od najgorszego- upadku. Trzeba bowiem wiedzieć, że w tym okresie zbankrutowało wiele spółdzielni w kraju.
Po reformie przeprowadzonej przez ministra skarbu Władysława Grabskiego i wprowadzeniu nowej waluty – złotego, Kasa zaczęła stopniowo odbudowywać utracone kapitały.
Kolejne załamanie nastąpiło po 1929 roku w związku ze światowym kryzysem gospodarczym. Był on na tyle dużym zagrożeniem dla Kasy Stefczyka w Jedlińsku, że na początku lat trzydziestych rozważana była możliwość zakończenia działalności. Jednak spółdzielcom udało się przezwyciężyć trudności i kasa kontynuowała działalność. Rokrocznie wypracowywano zyski na tyle znaczące, że w 1932 roku na walnym zgromadzeniu członków Kasy omawiana była sprawa budowy nowej siedziby banku. Zarząd Kasy proponował, aby siedziba była zakupiona lub zbudowana wspólnie z ze sklepem "Pomoc własna” i Cechem Zjednoczonych Rzemieślników Chrześcijan w Jedlińsku. Plany te jednak nie zostały zrealizowane. Na przeszkodzie stanęło zaostrzenie kryzysu światowego, który dotknął szczególnie wieś i rolnictwo. Kredytobiorcy przestali regulować swoje zobowiązania, banki miały duże problemy ze ściąganiem zobowiązań. Ta sytuacja wystąpiła również w naszym banku. Na szczęście z pomocą przyszło państwo. Formą pomocy, mającą na celu oddłużenie rolnictwa była konwersja wierzytelności rolniczych. Z tej formy pomocy skorzystała również Kasa w Jedlińsku. Zdecydowana poprawa warunków funkcjonowania Kasy nastąpiła dopiero po 1937 roku.
Siłą organizacji spółdzielczych są ich członkowie. W naszym banku ich liczba w okresie przed 1939 rokiem była różna. W pierwszym roku działalności tj. 1911 było ich 44, w 1930 roku 200, w 1937 roku 237. Warunkiem przyjęcia do kasy było uiszczenie wpisowego w wysokości 5 zł i wniesienie udziału w wysokości 10 zł. Możliwa była wpłata wielu udziałów.
Kasa Stefczyka gromadziła środki okolicznej ludności. W 1937 roku wkłady oszczędnościowe wynosiły 13 974,02 zł. Najwyższy wkład wynosił 4 600 zł. Środki ze zgromadzonych lokat, powiększone o kredyty zaciągane w Centralnej Kasie Spółdzielni Rolniczych i fundusze własne przeznaczane były na udzielanie kredytów. Chętnych do zaciągania kredytów nie brakowało. Zdecydowana większość członków korzystała z kredytów. W 1937 roku kredyty zaciągnęło 203 członków. Kasa Stefczyka nie zapominała o społeczności lokalnej. Z podziału zysku rokrocznie przekazywano środki na cele społeczne m. innymi straż ogniową, na ogrodzenie krzyża poległych w 1809 roku . Ostatnie przed wybuchem wojny posiedzenie Rady Nadzorczej i Zarządu odbyło się 22 sierpnia 1939 roku o godzinie 21.
Po II wojnie światowej bank nosił nazwę Spółdzielnia Oszczędnościowo Pożyczkowa i od 1975 roku Bank Spółdzielczy w Jedlińsku.
W 2007 roku członkowie Banku Spółdzielczego w Jedlińsku i Banku Spółdzielczego w Szydłowcu podjęli decyzję o połączeniu tych dwóch struktur i utworzeniu silnej organizacji, która będzie mogła jeszcze lepiej obsługiwać liczne grono klientów. Z dniem 1 lipca 2007 roku nastąpiło połączenie. Nowa organizacja przyjęła nazwę Południowo-Mazowiecki Bank Spółdzielczy w Jedlińsku.
Obecnie bank jedynie w ogólnych zapisach statutu dotyczących jego samorządowej działalności przypomina Kasę Stefczyka z okresu międzywojennego. Jest nowoczesnym bankiem obsługującym osoby fizyczne i podmioty gospodarcze z kilkunastu powiatów województwa mazowieckiego i świętokrzyskiego. Posiada 10 placówek, w których zatrudnionych jest ponad sześćdziesięciu pracowników.